Gedichten en contact
somber
Somber
Zie hoe donker en droevig
de dagen zijn.
Strakke witte gezichten
weggedoken in donker capuchons
Lege takken tegen een
grijze horizon.
Achter de ramen brandt
de gezelligheid langzaam op.
info@baudine.nl
Elven zijn hele
mooie meisjes
en daarvan zijn
er niet zoveel
11 mag ik zeggen
maar 12 met mij erbij.
mijn huisje!
Grappig dat mijn dichtbundels staan tussen T.S. Eliot en Leonard Cohen!
Over liefde gesproken
Ik weet nog goed
hoe ik me voelde
bij mijn eerste liefde
gelukzalig, heerlijke extase
en tevens dat knagende
tergende voorgevoel
dat ik dit geluk verliezen zou.
maar nog erger is
onbeantwoorde liefde
die gebaseerd is op één kus
de scherven van die ene kus
waarop je loopt
totdat je voeten stuk zijn
evenals je hart
totaal gevloerd.
ik weet nog goed
hoe ik me voelde
bij mijn laatste liefde
in het voorbijgaan trof ik hem
een innerlijk weten, dit is die ene
waarop ik altijd heb gewacht
herkenning, iets van mij in hem
het begin van een liefdevol samenzijn
beide dragen we littekens
maar dat geeft niets
we hebben elkaar gevonden.
Verschoven bewustzijn
Ik kan je niet zien.
Tranen branden
achter mijn ogen.
Eindeloze nachten.
Wees niet bang
om te vallen
nieuwe vriend.
Ik vang je op
in het donker.
Ik heb mezelf gevonden.
Lichten zijn uitgegaan.
Slaap zacht.
Bespiegeling
‘s Avonds sta ik voor de spiegel.
In het roze licht van de slaapkamer
kijk ik naar mezelf.
Ik vind mezelf mooi.
Ik bedenk waar ik met dit
lichaam al ben geweest.
De halve wereld rond,
in de armen van anderen geslapen,
op de proef gesteld,
een kind gebaard.
Tekenen van al deze ervaringen
zie ik wel terug.
Geen ooglidcorrectie,
ik wil authentiek blijven.
Ik ben
Ik ben de speler.
Ik zwerf door weilanden,
spring met mijn polsstok over slootjes.
In de lente zoek ik vogeleieren.
Ik bouw een vlot, ik stook een vuurtje,
ik loop op bouwplaatsen rond,
vind pijpen
en blaas mijn zelfgemaakte pijlen
door geopende slaapkamerramen.
Ik ben de zorger.
Ik zorg voor oude, zieke en kwetsbare mensen.
Een gerimpelde oude hand op mijn wang.
oneindige ogen.
Ik zorg voor de mensen die ik liefheb.
Ik laat ook graag voor me zorgen.
Ik ben soms zorgelijk.
Ik ben de vrouw.
Ik bemin en ik laat me beminnen.
Ik ruik, proef, voel.
Ik houd van de liefde.
Handen over mijn lichaam,
over mijn borsten, buik, billen.
Ik ben de moeder.
Tederheid,
nooit gedacht zoveel.
Liefde,
nooit gedacht zoveel.
Zorgen,
nooit gedacht zoveel.
Blijdschap,
nooit gedacht zoveel.
Verdriet....
Ik hoor een verhaal van ouders
die hun kind zijn kwijtgeraakt
onherkenbaar, alleen nog een hand.
Ik moet huilen en omarm Joor.
Ik ben de regisseur.
Ik maak en laat maken.
't groeit, ontwikkelt,
krijgt betekenis.
De voorstelling
eindelijk,
samen met de spelers,
eindeloos.
Liefde
Toverkracht van de liefde,
magie van de liefde.
Innig van elkaar houden
door dik en dun.
Liefde ontvangen,
koesteren, borgen, ankeren,
maar alleen als zij dat wil.
Bijzonder
Ja, bijzonder ben je
als je komt aanrijden in die
oude witte Volvo.
Bedachtzaam maar ook impulsief,
van alles meegenomen
drop, bewerkte fotos, mantra,
maar die komt later wel
we moeten gaan.
De mensen kijken naar ons
en wuiven.
Je rijdt rustig door.
Rubberlaarzen onder je
chique jurk.
Je bent jezelf.
Terugrijden
door het licht van de
ondergaande zon.
ademloos kijken we toe
hoe langzaam de kleur
het landschap verandert,
warm, passie maar ook
troostend, melancholiek,
dat geef je
zonder meer.
Aan het eind van de avond
die mantra.
Als ik hem beluister
moet ik huilen,
je bent bijzonder!
Voltooiing
Wanhopig zijn omdat ik niet wil dat hier een einde is.
Maar ook ruimte maken voor het begin van iets nieuws.
Uitrusten, niet alles zeggen, wel begrijpen.
Ik moet weer verder,
Ik heb alles bij me.
Wat ik nog nodig heb komt wel als ik er klaar voor ben.
Vergeten
Ja, er waren tijden dat ik niet alleen vergat wie ik was,
Maar dát ik was, vergat te zijn.
Samuel Beckett
Verwarringen, juni, 2008.
Bij de bakker Sesamstraat op mijn brood.
Bij de chinees een lampion.
In mijn koffie een scheutje mayonaise.
En de winter is dronken.
Maar ik ben niet gek hoor!
Met de afstandsbediening bellen.
Goulash willen eten maar niet weten wat het is.
In de telefoongids kijken wat er op tv komt.
Ik betaal met guldens.
Maar ik ben niet gek hoor!
De bijvullingen van de medicijnen lezen,
met de bril op mijn ogen
Rechts is links en links is rechts.
De lente blaakt
en de vogels navenant
Maar ik ben niet gek hoor!
Tussen de middag eet ik een broekje.
Joor heeft een spatel van gips om zijn been.
De huisarts bellen om gestikstoft te worden.
De ramen zemen met blikspuit.
Tegen de muggen een trampoline boven het bed.
Mismoedig denk ik:
ik word gek!
Dromen
op het warme
Amelandse zand
lig ik,
droom ik
over liefde
een zachte
bries
streelt mijn
lichaam.
Verliezen
Houden van een ander
betekent verliezen.
Het verliezen vertelt
over haar pijn.
In haar diepste pijn
heeft ze besloten nooit meer
zo van iemand
te houden.
Houden van betekent
leven, passie, zin,
overgave.
Haar zin om te leven
is een reflectie van haar
zin om te sterven.
Ze tart het noodlot.
Sterren
Wonderlijk hoe sterren die niet meer bestaan
nu nog hun licht schijnen waardoor
andere dingen weer beschenen worden
die je anders niet zou zien en dus niet bestaan.
Want wat niet belicht wordt bestaat niet
Het is maar goed dat sterren bestaan.
April 2007
Als bevroren luister ik
naar de neuro-oncoloog.
Operatie, bestraling, chemo,
niets heeft geholpen.
Integendeel,
de tumor is gegroeid.
Een schreeuw,
- dat moet ik zijn!
Ik tril, ik beef.
Huilen,
- dat moet ik zijn!
Huilen zoals ik nog nooit
heb gehuild.
Ik wil weg,
vluchten,
wakker worden,
het is een droom,
een bange droom.
Naar huis.
Met een zwaar
bonzend hart
vertel ik dit
verschrikkelijke nieuws
aan mijn zoon.
onverdraaglijk
zijn ongeloof en
tranen.
Per ongeluk
Mensen zeggen, ter vergelijk,
dat ze óók dood kunnen gaan
aan een ongeluk.
Ik denk,
ja, dat kan mij óók gebeuren,
doodgaan aan iets anders dan de tumor.
Die ene
Op zoek naar die ene.
Te laat,
of eigenlijk op tijd,
net op tijd
vind ik hem.
Misschien niet voor lang.
Lang genoeg voor het inzicht.
Inzicht in wat?
Liefde?
Waanzin?
Bewegen in het schemer,
we dromen niet
we zijn wakker.
In de regen naar de begraafplaats,
onder een dak van bladeren.
Zoekende handen
vinden andere.
Alsjeblieft, houd me vast
want ik val.
Nadien
Hij kijkt naar haar
zoals zij daar ligt,
verfomfaaid, loom,
net in slaap gevallen
na het liefdesspel.
Hij ziet een glimp
van iets wat hij niet
kan benoemen,
maar wat hem ontroert.
Hij aarzelt om haar
aan te raken.
Door haar bestaan
raakt ze zijn hart.
Stil staat hij op,
kleedt zich aan.
Terwijl zijn hart huilt
trekt hij de deur
achter zich dicht.
Dinges
Weet jij waar dinges is
waarop die dinges altijd ligt
want ik moet dinges doen
en daar heb ik dinges echt voor nodig.
Of heb jij dinges gepakt om
dinges te doen, dan weet je vast
waar dinges moet zijn
In de lade, antwoordt Johran.
april 2008
klimaatverandering
februari roert met zijn staart
maart doet wat hij wil
in april leggen vogels een ei
normaal doen ze dat in mei.
Filippijnen, 1989
On the wings of time
I flew away from
what was save
and known in to
another world,
a new reality.
Under the burning sun,
surrounded by danger
and scared people,
trapped between
two cultures,
I tried to find my way,
to sing my song.
Schoonheid en troost
De wereld volgens Joor. Gemaakt in het jaar 2000.
Mathilde de krijger
Auteur: Baudine Hiemstra
IBSN: 978-90-8539-905-6
Verschijningsdatum: 25 oktober 2007
Ook verkrijgbaar bij bol.com:
de wereld van Leven en Sterven
Auteur: Baudine Hiemstra
ISBN 978-90-484-0338-7
Verschijningsdatum: 30 september 2008
€14,95
bij bol.com:
Wisselstraat
Auteur: Baudine Hiemstra
ISBN: 978-90-484-0922-8
Verschijningsdatum: 07 januari 2010
€14,95
klik hier om het boek te bestellen:
bij bol.com ook verkrijgbaar:
Eb en Vloed
Eb en Vloed verkrijgbaar bij bol.com
website maken